De kerk is inmiddels al 23 jaar gekraakt om het te redden voor sloop en sindsdien permanent bewoond gebleven.
Al die tijd protesteren buurtbewoners, oud-parochianen en erfgoed-instellingen samen met de bezetters van het kerkgebouw om die sloop te voorkomen. Dit heeft ertoe geleid dat de Heilig Hartkerk in 2004 als Rijksmonument is opgenomen.
Dit heeft ervoor gezorgd dat een eerder plan voor sloop niet kon worden uitgevoerd, echter nog steeds stuurt de huidige eigenaar – Stichting Woonzorg – op sloop aan, om er senioren-appartementen te realiseren. Dit levert hen meer rendement op dan herbestemming van het huidige gebouw.
Al 23 jaar is er geen enkel onderhoud gepleegd aan het gebouw, waardoor het inmiddels deels verkrot is. (Voor slechts €300.000,= kan het gebouw er weer jaren tegenaan)
Behoud van cultureel erfgoed moet toch boven de belangen van de eigenaar staan?!
Het plan dat Woonzorg er nu probeert door te drukken houdt restauratie van de toren in, met erachter de nieuwbouw-appartementen. Er wordt als het ware een façade gecreëerd voor de burgers van Breda.
Woonzorg doet al tijden voorkomen alsof de gehele kerk gerestaureerd gaat worden en dat met restauratie van het voorste deel al sinds december begonnen is, dit terwijl er – naast het plaatsen van wat hekken – alleen wat duivenpoep is verwijderd.
Het zou toch eeuwig zonde zijn wanneer zo’n gebouw, dat deel uitmaakt van het cultuur-historisch erfgoed van Breda, verdwijnt voor (nog) een betonnen kolom.
